Kawarimi no Jutsu

Konohagakure no Sato

Do jednej z wielkich sal akademii przyszedł nauczyciel, ubrany w kamizelkę charakterystyczną dla shinobi rangi jounina. Lekko skłonił się uczniom, po czym przedstawił się. Wyciągnął z kieszeni zwój, po czym rozpieczętował go, a obok niego pojawił się stos małych pieńków drzewa.
- Drodzy uczniowie, dzisiaj nauczymy się techniki Kawarimi no Jutsu.
Szybko złożył pieczęcie, po czym na jego miejscu pojawił się jeden z drewek, a nauczyciel znikł. Dopiero po chwili nauczyciel znajdował się z powrotem na swoim miejscu.
- Jest to technika, dzięki której jej użytkownik zastępuje własne ciało kłodą lub jakimś innym obiektem, w momencie zaatakowania go. Tworzy to iluzje optyczną, powodując, że wróg myśli, że atak zakończył się sukcesem. Użytkownik może skorzystać z nieuwagi przeciwnika, aby zaatakować lub uciec z pola walki. Wybuchowa notka również może zostać dołączona do zamiany, jako dodatkowe zaskoczenie.
Nauczyciel pokazał powoli pieczęcie: Baran → Dzik → Wół → Pies → Wąż.
- Wasza kolej.

Opisz swój trening poniżej.

Konohagakure no Sato

Poranek kolejnego dnia. Ayuke po treningu, który miał miejsce dnia poprzedniego, była wykończona. Ćwiczyła poznane techniki do późna w nocy. Na szczęście porządne śniadanie i sporo snu pozwoliły jej wypocząć. Pełna sił i zdeterminowana przekroczyła próg znanej jej już klasy, w której czekał na nią sensei. Kiwnęła mu na "Dzień dobry", po czym zajęła miejsce przy swoim stoliku. Dziś przyszła kolej na technikę podmiany. Młoda Ikeda wsłuchała się w wykład, który prowadził nauczyciel. Nie wiedziała co powiedzieć, gdy ten nagle zamienił się miejscem z krzesełkiem za nią. Teraz przyszła kolej na jego uczennicę. Najpierw nauczyła się pieczęci, aby w przyszłości żadnej nie pomylić. Mogłoby to się skończyć przecież tragicznie. Kolejno obrała za swój cel krzesło, na którym wcześniej siedziała. Zaczęła przesyłać chakrę tak, jak mówił to sensei. Ten stojąc z boku cały czas ją instruował, aby nie palnęła żadnej gafy. Ayuke zauważyła, że to jutsu jest o wiele trudniejsze od pozostałych, które ćwiczyła do tej pory. W końcu, gdy wszystko było jak należy nasiliła działanie swojej chakry, aby aktywować Kawarimi no Jutsu. Pojawił się kłąb dymu, który zasłonił jej całkowicie widoczność. Jakież było jej zdziwienie, gdy okazało się, że stoi między ławkami, a krzesło znalazło się obok senseia. Po tym przećwiczyła ta technikę jeszcze kilka razy, aby opanować ją do perfekcji. Co chwila zwiększała dystans z przedmiotem, z którym się podmieniała. Po wszystkim wraz z senseiem wyszła na przerwę. Po takim treningu zdecydowanie musiała odpocząć.